Ta Sk Wem T N Tergra Wla (Beproevingen Van De Revolutie) Kabylië (Algerije)
Tekst en muziek: Lounès Matoub, 1995 – Refrein: traditioneel

“Algerije is een land waar elk individu mogelijk slachtoffer is van een totalitarisme, voortvloeiend zowel uit de staat zelf als uit de opposanten van deze staat: een totalitarisme dat nooit geaarzeld heeft, nooit aarzelt en nooit zal aarzelen om eender welke man of eender welke vrouw die opkomt voor eigen vrijheid te liquideren.” (Yalla Seddiki)

Oelimmer di getsa lchater
E diggedig goelema diijilli
En tsewa heden heje
Arimarin soewa dej fetsi
Echoeni liesere meche dich horrene
Tseihei rethenere densoechin
Ne goemmei noe charej doehi
Be bwi dei ichele se mwaindelen
Oelei tsemeizech theinni
Ni neneweirei risdoekede
Ovovan tserkoe deloeksabinni
Ikkarra meitsji jiwen

Eiwi dnisjteir
Dejen i doe voelwah
Edde neiwei neinoem sefferasj
Adesse aana oowa

Minneril nifferederen loowa
Mei daggadim megeroeroes ei oewin
Loekbeijie suzmeinakjei
Gedi diggenei tsirigi tsoereu
Esj heil iri gezenet sfangene
Serim mezzende niksiden
Am chei dei rie veiloe veisjeil
Am chei dei kavel eizikjeim
Melche nieoew hoegoe temmsei
Ade woeregez geleudan
Aken e dener tisjoetlei selen
Helle seleme delesirei

Mech thiks toeachsen semir
Dejerweid denesse noellefoeng
Iggoema rie fariesier
Nefhemiez lavoe a amoe
Digg gezeril didjilesse nesserirde
Karen eissem cheileid veroe
Nech thaun a ussu neid feroe
Ais rell then noemitsj isjalen
Mede woedi bin dawoesoe
Roelfa his oer hissoe hadderen
Eid goerie tadjallt tetseroenga
Tzz zeidjauw deggemon tauwen

Als wij bedachtzame geesten waren
Zou ons hart dan in de verdrukking leven?
Zouden we dan daar zijn verwilderd

en in eeuwigdurende angst?
Zie de wortel van de wijsheid valt uiteen
Terwijl de sfeer van voorspoed opduikt
We hebben er braakland van gemaakt
We zijn altijd onderworpen
Aan de welwillendheid van onze vernietigers
En dit enige Berber zijn
Dat voor ons de sokkel van onze eenheid is
Is verdeeld geworden herleid tot stukken
Tussen de zwerm clanleiders

Onze zielen zijn gekwetst
Oh gij naar wie we verlangen
Het is tijd om te scheiden
Het uur van ons vertrek is gekomen

We dachten dat we de open vlakte bereikt hadden
Maar we werden geconfronteerd met een pijnlijke helling
Maar Kabylië is zo ontdaan van broederlijkheid
Tegen hoeveel mensen onberispelijk van waarde
Hebben wij geen complot

gesmeed om ze uit te roeien?
Hoe ons bevrijden van onze uitputting?
Hoe het hoofd bieden aan de toekomst
Als wij zwichten onder de beproevingen
Zullen onze vijanden ons niet missen:
Wij moeten onze gewoonten drastisch wijzigen

Eens de beproeving van de koude is verdwenen
Wekken we er een nieuwe op
De waanzin weigert ons te bevrijden
Laat ons inzien dat het de wind

van de dwaasheid is die ons bewoont
Volgens de anderen zijn we te beklagen
Zij vragen zich af: wanneer zal hun tegenslag stoppen?
Maar wij weten dat als onze tegenslag eindigt
Alleen zij die de brand hebben

aangestoken zullen triomferen
De arme die opgeofferd werd vervloekt
Zal de overwinning van het goede niet meemaken
De vereenzaamde weduwe zal zich beklagen
Verslagen ontroostbaar tegen de beproeving